Leven is leren zei deze week een goede vriendin van mij. Een waarheid als een koe. En toch zo gemakkelijk te vergeten. Enig perfectionisme is mij niet vreemd en ik vind het toch fijner als dingen in 1x goed gaan. Dat ik hier niet de enige in ben, merk ik bij veel van de coachees met wie ik aan de slag ga. En ook in mijn assessment werk merk ik dat veel mensen hier ‘last’ van hebben. Tja, wat is last. En wat heeft het je gebracht? Vraag ik dan eigenlijk altijd. Want dat perfectionisme je ook veel positiefs… Lees verder

        Onlangs kwam mijn jongste zoontje gezellig knuffelen in bed op zaterdagochtend. Om vervolgens te vragen, naar wie ga ik vandaag? Oma of de crèche? Oh, nergens, je blijft gewoon thuis vandaag. Oh écht! Was zijn reactie! Ga je dan vandaag niet werken? Oeps. Schuldgevoel. Ja het klopt, de afgelopen weken heb ik veel, heel veel gewerkt. En gelukkig sprongen de oma’s en opa’s bij. Maar ja, hoe leuk oma’s en opa’s ook zijn, het is niet thuis. Maar ja, druk, drukker, drukst… De zomer is voorbij, we genieten nog volop van de nazomer. Maar waar de zomer nog een… Lees verder

Mijn oudste zoon is een paar weken geleden begonnen in groep 3. Het leren lezen en schrijven neemt nu echt een vlucht. Het eerste woordje wat ze leerden, was IK. In mooi, echt school-schrift geschreven letters, staat nu overal IK. Wat ik heel vaak merk in de coachingsgesprekken is dat IK nou het moeilijkste onderwerp van de coaching is. Vaak komen mensen bij me met een concrete vraag. Over het werk. Of over het vinden van een balans tussen werk en privé. En al gaandeweg komen we via de weg van belangrijke waarden, drijfveren, je ‘kapitein’ (zie mijn vorige blog)… Lees verder

Een van de dingen die de afgelopen vakantie het meeste indruk maakte was een dag zeilen met Kapitein Michiel. Wat deze dag onder meer zo bijzonder maakte, was dat mijn jongens als vanzelfsprekend al hun vertrouwen in de Kapitein legden. Op het moment dat de zeilboot wat (te) schuin of hard ging, legde mijn oudste zoon heel natuurlijk zijn handje in de grote hand van Michiel. De angst verdween en in de plaats hiervan kwam een stralende lach en (zelf)vertrouwen. Lol en plezier. Groei. En de wens om ook te leren zeilen. Kapitein. Als ik dat woord hoor, komen bij… Lees verder